ef – a fairy tale of the two.

Tytuł oryginalny: ef – a fairy tale of the two.
Gatunek: Romans, Dramat
Platforma: PC
PEGI: +18
Długość: 30-50  godzin
Producent: minori
Język oryginału: japoński
Język tłumaczenia: angielski

Link do sklepu(EN) – MangaGamer
VNDB

Opis

Grę można często znaleźć podzieloną na dwa główne rozdziały: The first tale and The latter tale. Nie różni się niczym od kopii pod wspólnym tytułem ef: the fairy tale of the two. Spowodowane to było wydaniem przez sklep MangaGamer oficjalnego tłumaczenia gry. Obecnie niestety tytuł już nie jest dostępny w sprzedaży.

Miasto Otowa. To tutaj będziemy śledzić historie pięciu par, których losy przeplatają się tworząc wzruszającą opowieść. Nie oczekujcie dużych skoków adrenaliny i wypełnionych akcjom rozdziałów. ef należy do gatunku obyczajówek.

Mechanika

Mamy tu do czynienia właściwie z pięknie oprawioną książką. Autorem ilustracji jest Makoto Shinkai, co już samo w sobie mówi o standardach wizualnych.

Każdy z rozdziałów swoją nazwę bierze od głównej bohaterki danej historii. My wcielamy się w jej męski obiekt westchnień. Nie możemy wybrać innej dziewczyny. A decyzje podejmujemy zawsze mając jej dobro na uwadze.

Sama gra oferuje aż 8 wyborów. Źle podjęte prowadzą do złych zakończeń, które można spokojnie ominąć.

Recenzja

Minori wykorzystało bardzo popularny schemat VN – miłość licealistów – przekształcając go w coś o wiele ciekawszego. Przez wszystkie rozdziały przeplata się wątek sztuki oraz poszukiwania celu w życiu. I choć może to zabrzmieć sztampowo, opisane tak już nie jest. Atmosfera z dość wesołej i lekkiej z każdą historią staje się coraz  cięższa i depresyjna. Mimo to czyta się je dobrze, dialogi się nie dłużą, a przemyślenia bohaterów nie irytują.

W pierwszym rozdziale główny bohater, poczytny autor mang shojo, nie radzi sobie ze szkołą. Jego oceny są słabe, tak jak i frekwencja, gdyż większość czasu poświęca na rysowanie. Jednocześnie jego opowieści stają się coraz gorszej jakości. A do tego przez zbieg okoliczności, w jego życiu pojawia się szkolna koleżanka Miyako, która niepozornie wkrada się do jego codzienności. Czy warto rzucić szkołę dla kariery? A może lepiej zrezygnować z kariery na rzecz szkoły? Która dziewczyna ma rację? Kei, jego przyjaciółka z dzieciństwa, która codziennie rano wyciąga go do szkoły czy Miyako, która uważa, że powinien robić to, co kocha?

W drugim rozdziale spotykamy Koysuke, który stara się złapać ulotną atmosferę chwili na taśmie. Jednocześnie jest playboyem, który nie przywiązuje do swoich dziewczyn żadnej uwagi. Czy po spotkaniu Kei zrozumie, czego właściwie szuka?

Jak widać powyżej, próba streszczenia poszczególnych rozdziałów wychodzi na niekorzyść tej gry. Jednak poruszane w niej tematy poszukiwania własnej tożsamości i miejsca w świecie, a także akceptacji przez pryzmat niewinnej miłości licealnej zupełnie zmieniają przesłanie gry.

Jeszcze kilka słów na temat anime, które powstało na podstawie gry. Warto zapoznać się z nim nieco później, gdyż wiele wątków zostało przepisanych czy to z powodu cenzury wiekowej (Mizuki w grze ma dopiero 16 lat), czy też nieco bardziej pozytywnej wymowy zakończeń.

Podsumowanie

Minori udało się napisać pięć romantycznych, ale też dość mrocznych historii. Dobra jakość tekstu oraz żywe, bardzo bogate postacie powodują, że niektóre wątki pojawiające się i w innych grach, tutaj zdają się być na miejscu i pasują do całości. Dzięki słodko-gorzkim zakończeniom, widzi się dokładnie przemianę i dojrzewanie postaci. Gdyby ef powstało w formie powieści, z pewnością zdobyłoby taką samą popularność jak gra, która w tej chwili należy do klasyki gatunku.

Dla kogo?

Dla początkujących w świecie VN. Dla osób lubiących poważne tematy życia codziennego. Dla osób, które mają ochotę przeczytać dobry romans. Dla osób lubiących dobre historie.

Ocena: 8/10 (bardzo dobre)

[youtube http://youtu.be/J0kXTa6r5GI]

Przydatne linki

ef wikia(en)

Artykuł w Wikipedii(en)

Walkthrough(en)

Recenzja anime(tanuki.pl) pierwszego sezonu oraz drugiego sezonu.

Corpse Party: Blood Covered… Repeated Fear

Tytuł oryginalny: コープスパーティー ブラッドカバー
Gatunek: Horror
Platforma: PSP
PEGI: +18
Długość: 10-30  godzin
Producent: Team Gris Gris
Język oryginału: japoński
Język tłumaczenia: angielski

Link do patcha(EN) – dostępny na TPB.
VNDB

Opis

Grupa przyjaciół ze szkoły została po lekcjach w swojej sali. Ponieważ Mayo następnego dnia przeprowadza się do innego miasta, Ayumi proponuje wykonanie rytuału Sachiko, który ma sprawić, że wszyscy obecni na zawsze zostaną sobie bliscy. W efekcie cała dziewiątka przenosi się do przeklętego wymiaru Heavenly Host Elementary School, gdzie zaczyna się ich walka o życie.

Mechanika

Gra z gatunku przygodówek z dużą ilością tekstu i dobrze przemyślaną fabułą. Grafika jak w japońskim RPG, uzupełniona pojawiającymi się portretami postaci podczas dialogów.

Poruszamy się za pomocą D-Padu, możemy przyglądać się przedmiotom, podnosić je i wykorzystywać, choć następuje to automatycznie po naciśnięciu X. Wiele wyborów dialogowych, jeśli błędnie podjętych, może prowadzić do złego zakończenia.

Zaraz po zaczęciu gry mamy możliwość zaczęcia jedynie pierwszego rozdziału z pięciu. Ukończenie go powoduje odblokowanie drugiego i tak dalej. Każdy kolejny rozdział staje się trudniejszy i posiada coraz więcej złych zakończeń.

Gra posiada również 10 dodatkowych rozdziałów, które można odblokować spełniwszy określone warunki.

Recenzja

Uniwersum Corpse Party obecnie rozrosło się do niesamowitych rozmiarów. Składa się na nie 7 gier, 4 serie mang oraz dwie serie OVA (w sumie pięć odcinków).

Gra zapewne nie byłaby aż tak godna polecenia, gdyby nie postacie. Każda z 9-ciu osób ma wyraźnie zarysowany charakter i historię. Dzięki temu, że w poszczególnych rozdziałach wcielamy się w różne postacie, poznajemy każdą z osobna i przywiązujemy się do nich. Jedynie co może irytować, to częste krzyki dziewcząt, które świdrują bębenki. Z drugiej strony ciężko się im dziwić. Czternastolatki zamknięte w śmiertelnej pułapce zapewne nigdy nie widziały trupa, a na te natykamy się co kilka metrów. Do tego jeszcze wszędobylskie duchy, które częściej stanowią zagrożenie niż wykazują chęć pomocy. Dzieciaki do tej pory raczej walczyły o dobre oceny na egzaminach i zdobycie uznania wśród rówieśników niż o życie.

Co  tylko sprawia, że postacie stają się jeszcze ciekawsze. Każda z nich nieco inaczej reaguje na sytuację. Najbardziej jestem wdzięczna za inteligentne postacie męskie: Satoshi, bojaźliwy młokos, pod wpływem poczucia odpowiedzialności za życie swojej młodszej siostry Yuki, staje się zawzięty, o woli nie do złamania strachem; tymczasem Yoshiki z gówniarza zmienia się w silnego, młodego mężczyznę, kiedy po raz pierwszy zrozumiał, co niesie odpowiedzialność za przyjaciół.

Narracja prowadzona jest płynnie, nie ma dłużyzn, a każda scena jest istotna. Pozwala to zrozumieć postacie i ich przemianę. Zwroty akcji następują w odpowiednich momentach i są dobrze przemyślane. Złe zakończenia napisane są na tyle dobrze, że ciarki przechodzą po plecach. Wątki romantyczne są potraktowane dość szkicowo. Na szczęście, w końcu to horror. Co do elementów, które mają straszyć – napięcie tworzy się głównie pod wpływem paranoi gracza. Pod koniec bałam się czegokolwiek dotykać, żeby nie musieć przechodzić rozdziału od początku. Jest też kilka istotnych momentów, gdzie liczy się zmieszczenie w limicie czasowym.

Jedyne, co irytuje, to rzadka możliwość zapisywania postępu w grze oraz brak opcji opuszczenia przeczytanego już wcześniej tekstu.

Podsumowanie

Corpse Party: Blood Covered jest grą przygodową z dobrze przemyślaną historią, ciekawymi postaciami oraz odpowiednim poziomem trudności, dzięki czemu kończy się ją zanim zdąży się znudzić.

Dla kogo?

Dla fanów horroru. Dla fanów małych dziewczynek. Dla fanów przygodówek. Dla wszystkich, którzy lubią zwyciężać swoje strachy.

Ocena: 8/10 (bardzo dobre)

Przydatne linki

Corpse Party wikia(en).

Artykuł w Wikipedii(en).

Walkthrough(en), który będzie bardziej zrozumiały, jeśli wykorzystacie moje mapy(poniżej).

!!UWAGA SPOILER!!

Mapy Heavenly Host Elementary School